พี่เอกพี่เบส=w=

ข้อมูลเบื้องต้น

นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับ ชxช

นะคร๊าาาา=w=

พึ่งเคยแต่งแนวนี้ครั้งแรกคะ ยังไงก็คอมเม้นให้

ด้วยนะค่ะ

ทำไมถึงแต่งแนวนี้เพราะว่า .....>////////<

เรื่องนี้แต่งโดยตัณหาของนักเขียนนะคร๊าาา=..=

(ถ้าใช้คำไม่สุภาพอย่างไรก็ขออภัยทุกท่านด้วย

นะค่ะ และไม่ได้ต้องการให้บุคคลที่กล่าวมาเสื่อม

เสียแต่อย่างไรนะคะ มันเป็นตัณหาคะ=w=)

และมันก็ไม่ค่อยรูเรื่องเท่าไหร่นะค่ะ(เพราะขี้เกียจ

คะ กำ - -)



 

                                                              Shirakuma

เนื้อเรื่อง

ตอน   สลับร่าง!

 

สวัสดีครับผมชื่อเบส ตอนนี้ผมกำลังโกรธไอ้เอกเพื่อนที่สนิทของผมอยู่ครับ เพราะอะไรน่ะหรอครับ!ก็

เพราะว่าไอ้เอกมันดันไปมีเรื่องกับคนที่เข้ามาคุยกับผมทุกคนเลยน่ะสิครับไม่รู้ว่ามันเป็นอะไร แต่จะยัง

ไงก็เถอะมันก็ทำให้ผมไม่มีเพื่อนเลยสักคนหลังจากวันที่ผมเข้าโรงเรียนมาได้หนึ่งสัปดาห์ เฮ้อ!ผมว่า

ผมบ่นมานานแล้วผมขอตัวเข้านอนก่อนล่ะกันนะครับ   แต่ขณะที่ผมกำลังจะล้มตัวนอน ผมก็ได้ยิน

เสียงที่คุ้นเคยดังมาจากข้างหลังจนทำให้ผมต้องหันไปตามเสียง

 

“เบสสสส กูขอโทษ หายโกรธเถอะ!”

 

“ไม่!!”ผมตอบสั้นๆได้ใจความ

 

“กูขอโทษจริงๆนะ หายโกรธเถอะกูจะเป็นบ้าตายอยู่แล้วเนี่ยT^T”

 

“แล้วทำไมมึงต้องมายุ่งกับคนที่กูคุยด้วยทุกคนล่ะ!”

 

“กูหึง ...”


 

จู่ๆผมก็รู้สึกร้อนผาวที่ใบหน้าจนต้องหันหน้าหนีทันที ก่อนที่ไอ้เอกจะเห็นใบหน้าของผม

.......................................................................

ณ โลกแห่งนักเขียนวาย  =w=

“โอ้! มีคนที่ทะเลาะกันด้วยรึเนี่ย ” เด็กสาวพูดขึ้นแล้วนึกแผนอยู่ในใจก่อนที่จะปิ๊งไอเดียออกมา
 

“’งั้นเอาแบบนี้ล่ะกัน!!” หลังจากพูดจบเด็กสาวปริศนาก็ร่ายมนต์อะไรบางอยู่พักหนึ่ง พอเด็กสาวร่า

ยมรต์จบก็ฉีกยิ้มออกมา

.........................................................................

ณ ห้องเอกเบส

“มึงไม่ต้องมายุ่งเรื่องกูเลยไอ้เอก กูไม่อยากเห็นหน้ามึงอีกแล้วเพราะมึงกูเลยไม่มีเพื่อน!!!”

 

ผมพูดจบก็เดินหันหลังออกไปก่อนจู่ๆก็รู้สึกเหมือนมีกระแสไฟฟ้าแล่นเข้าสู่สมอง ก่อนที่ภาพตรงหน้า

ของผมเปลี่ยนไปเป็นหัวสีชมพูตัวเล็กน่ารัก ถุ้ย! ไม่ใช่ นั่นมันตัวผมนี่น่าแล้วทำไมผมถึงมองเห็นตัวผม

ได้ล่ะเนี่ย!={}=

HRK~

 

จู่ๆผมภาพตรงหน้าของผมก็เปลี่ยนไป และพอผมหันหลังมองดูผมก็เห็นตัวผมอยู่ตรงหน้าโดยที่ตัวผม

ทำหน้างงๆพร้อมกับที่พวกเราร้องออกมา

 

“เกิดอะไรขึ้นว่ะเนี่ย!!!!!!!!!!!!!!!!”

เช้าวันต่อมา~

ตั้งแต่วันนั้นผมก็ต้องใช้ชีวิตในแบบที่ไอ้เอกเป็น และตอนนี้ผมก็อยู่กับกลุ่มเพื่อนไอ้เอกอยู่ครับซึ่งพวกนี้

จะพูดถึงแต่เรื่องที่ชวนทำให้ผมงงแล้วงงอีกไม่รู้พวกมันจะพูดเรื่องอะไรกัน

HRK~

เฮ้อ!การที่ต้องมาอยู่ในร่าง(น่ารักๆ)แบบนี้ผมทำตัวไม่ถูกยังไงก็ไม่รู้ เวลามีคนมาจีบผม ผมก็ต้องมีเรื่อง

กับทุกรายจนผมกลัวว่าร่างเล็กๆแบบนี้จะเป็นอะไรไปซะก่อน กลัวว่าจะเกิดแผลหรือรอยช้ำผมกลัว ...

 

แต่...ก็มีข้อดีอย่างหนึ่งคือ ผมสามารถ(กำจัด)พวกสิงสาราสัตว์ที่มาตามจีบเบสได้ ดีใช่มั้ยล่ะ^O^

 

“ไงน้องสาว หน้าตาน่ารักดีนี่มาเป็นแฟนพี่มั้ยน้อง!!!”

 

ขณะที่ผมกำลังยืนอยู่นั้น ก็มีไอ้พวกกุ้ย(นักเลง)ข้างถนน=3= มาจีบผมไม่ใช่สิจีบเบสต่างหากผมจึง

ตอบกลับไปว่า..

 

“พวกมึงอยากตายกันมากใช่มั้ย!!!!!!!!!!!!”

 

“หน้าตาน่ารักแบบนี้พี่ไม่กลัวหรอกนะ” หลังจากพูดจบพวกกุ้ยพวกนั้นก็หัวเราะเยาะผมทันที

 

“ตายซะ!!”

 

(ช่วงต่อจากนี้จินตนาการเอาเองคะว่าจะเป็นแบบไหน=w=)

.........................................................................................................................................................

หลังจาก 7 วันผ่านไป ~=w=

ที่ห้องหอเอ้ย!ห้องเอกเบส

ผมไม่คุยกับไอ้เอกมันมา 7 วันเต็มๆแล้วผมรู้สึกแปลกๆยังไงก็ไม่รู้ รู้สึกเบื่อจนอยากจะเข้าไปคุยแต่ไม่

กล้า ...

 

“เฮ้อ!เบื่อ” ผมบ่นออกมาด้วยสีหน้าหมดอาลัยตายอยาก

เลิกหายโกรธมันดีกว่ามั้ยน้า……

ขณะที่ผมกำลังคิดเพลินๆอยู่นั้นก็มีเสียงหนึ่งดังมาจากข้างๆตัวผม

 

“เบส!”

 

“.........”

 

ผมเงียบอยู่นานจนไอ้เอกพูดขึ้น

“กูขอโทษจริงๆนะเบส ที่กูทำไปทั้งหมดก็เพราะว่า...”
 

“เพราะอะไร!”ผมพูกกลับพร้อมหันหน้ากลับไปและพบว่า ....

 

จุ๊บ!

“ไอ้เอกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!”

 

เมื่อผมหันไปก็ผมว่าไอ้เอกมันมาหอมแก้มผม และจู่ๆหน้าผมก็ร้อนผาวขึ้นทันทีหัวใจเต้นระรัวเหมือนตี

กลอง ระ...หรือว่าผมจะรักไอ้เอกมันซะแล้ว?


 

“เพราะว่ากูรักมึงไง เบส..”

....................................................................................................................................................................

 ณ   โลกแห่งนักเขียนวาย

พรวดดดดด!!!!!    ขณะที่เด็กสาวปริศนากำลังนั่งจิบชา(เย็น)อยู่นั้น เด็กสาวคนนั้นก็ไปเห็นภาพๆ

หนึ่งเข้าจึงทำให้น้ำชาพุ่งออกมาทันที=w=....

 

“บอกไปแล้วๆดีมากๆ=..=” เด็กสาวหยิบทิชชู่ขึ้นมาเช็ดปากและ(เลือดกำเดา)ก่อนที่จะร่ายมนต์

บางอย่างอีกครั้ง

.................................................................................................................................................................

“เอ๋” ผมร้องขึ้นทันทีเมื่อผมรู้ส฿กอะไรบางอย่างเหมือนมีกระแสไฟฟ้าแล่นเข้ามาในหัว และเหตุการณ์

ในครั้งนั้นผมจำได้ว่า .........

 

“นี่กูกลับร่างเดิมแล้วใช่มั้ยเนี่ย?”

 

“เอก? เป็นอะไรไป?”

 

ขณะที่ผมมัวดีใจอยู่นั้น ผมก็สังเกตว่าไอ้เอกมันจ้องผมเขม่งเลย

 

“กูขอจูบมึงได้ป่ะ?”

 

(ตรงไปแล้วเฟร้ยยยยยยย=[]=)

 

หน้าผมร้อนผาวขึ้นมาอีกครั้งเมื่อไอ้เอกเดินมาไกล้ผม และโน้มใบหน้าเข้ามาไกล้จนจมูกชิดติดกันจน

รู้สึกได้ถึงลมหายใจและเสียงหัวใจที่เต้นระรัวดวงนี้ มันเอามือมาประคองใบหน้าผมไว้ และโน้มใบหน้า

เข้ามาเรื่อยๆ ....









 

ปัง!!

 

“ไอ้เด็กเวร! ไปกินข้า....วOoO”

 

ทันใดนั้นเองไอ้ลุงหรือ(ลุง)นมตี้โน้ตก็เปิดประตูเข้ามาพอดี และผมก็ยังสังเกตเห็นอีกห้าคนข้างหลังลุง

นมอีกด้วย
 

และจู่ๆผมรู้สึกร้อนๆหนาวๆผิดปกติจึงหันไปดูก็พบว่า.....


 

ขณะนี้ร่างไอ้เอกเต็มไปด้วยออร่าสีดำแห่งแรงอาฆาตจนทำให้ขยับขาก้าวแทบไม่ออก มันยกเก้าอี้ตัว

หนึ่งขึ้นมาแล้วก็...

 

“ไอ้ลุงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง!!”

 

“กูขอโทษษษษษษษษษษษษษษษษษษ!!”

 

“เผ่นกันเถอะ!”

 

“อืม!!!!”

 

แล้วจากนั้นร่างทั้งหกก็ได้หายไปจากสายตาผม  ............




 

(จบแล้วจร้า=w=)




..........................................................................................................................................................

พึ่งแต่งแนวนี้นะค่ะ ไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่แต่อยากโพสค่ะ ^O^ อ่านแล้วงงไหมค่ะ 5555